sasanpour_admin 25 آوریل, 2020
در یک دادرسی عادلانه طرفین آن باید از تک تک اوراق قضایی، دادخواست و ضمایم، آرای بدوی و تجدیدنظر …، نظریات کارشناسی، اخطارهای صادره از دادگاه جهت وقت رسیدگی یا پرداخت هزینه و … آگاه شوند چرا که عدم اطلاع از آنها موجب تضییع حق دفاع و در نتیجه عدم حصول دادرسی عادلانه خواهد شد.
مطابق با قانون آیین دادرسی مدنی ابلاغ بر دو قسم تقسیم می شود و شامل ابلاغ قانونی و ابلاغ واقعی می باشد منظور از ابلاغ واقعی مطابق با تعریف قانونگذار در ماده 68 قانون آیین دادرسی مدنی : ابلاغی است که مامور ابلاغ اوراق قضایی را به شخصی خوانده تسلیم می کند و در نسخه دیگر اخطاریه رسید دریافت می کند.
چنانچه ابلاغ به طریق واقعی صورت نگیرد (ابلاغ به شخص خوانده) ابلاغ به سایر طرق قانونی، ابلاغ قانونی محسوب می شود مثلا :چنانچه خوانده در منزل نباشد اوراق قضایی به همسر، همسایه یا فرزندان یا یکی از دوستانش ابلاغ شود این ابلاغ قانونی محسوب می شود یا چنانچه از خوانده آدرسی در دسترس نباشد و در نتیجه خوانده مجهول المکان اعلام شده باشد وقتی از طریق نشر آگهی به دادگاه احضار می شود این شیوه ی ابلاغ، ابلاغ قانونی محسوب می شود.
ابلاغ قانونی و واقعی آثار متفاوت و بسیار مهمی دارند :
مهمترین اثر ابلاغ در حضوری و یا غیابی شدن رای می باشد این بدان معناست که چنانچه وقت دادسی به خوانده ابلاغ واقعی نشده باشد و او در هیچ یک از جلسات دادرسی حاضر نشود و یا لایحه ای ارسال نکند رای صادره غیابی محسوب می شود و اگر اخطاریه به خود خوانده ابلاغ شود هر چند در جلسه دادگاه حاضر نشود رای صادره حضوری محسوب می شود و نتیجه دیگر آنکه شخصی که رای غیابی علیه او صادر گردیده علاوه بر حق تجدید نظرخواهی، حق واخواهی نیز خواهد داشت لیکن در آرای حضوری خوانده صرفا حق تجدید نظرخواهی خواهد داشت و واخواهی مختص آرای غیابی می باشد.
امروزه ابلاغ اوراق کمتر از طریق اداره ابلاغ دادگستری انجام می شود و ما شاهد ابلاغ های الکترونیک می باشیم در خصوص ابلاغ الکترونیک چنانچه خوانده در سامانه عدل ایران ثبت نام نموده و کد ثنا داشته باشد و اوراق قضایی به او الکترونیکی ابلاغ گردد همین که سامانه باز شود و اخطار مشاهده شود این اخطار، ابلاغ حضوری محسوب می شود هر چند ممکن است سامانه شما را همسر یا فرزندان شما با استفاده از رمز شخصی شما باز نمایند و قانونگذار در چنین مواردی ابلاغ را واقعی و رای صادره را حضوری تلقی می نماید.
