استرداد جهیزیه

خوب است بدانیم قانونگذار در قانون به تعریف جهیزیه نپرداخته است،  اما عرفا منظور از جهیزیه همان اموال منقولی می باشد که زن برای زندگی مشترک، به منزل شوهر می آورد.

با عنایت به آنکه در قانون الزامی برای زن در این خصوص پیش بینی نشده است می توان گفت که زن برای آوردن جهیزیه هیچ گونه تکلیف شرعی و قانونی ندارد همان گونه که شاهد هستیم حتی در مناطقی از ایران شوهر (زوج) وسایلی را تحت عنوان جهیزیه به منزل مشترک می آورد. اما آنچه ما را بر آن داشت  تا به موضوع استرداد جهیزیه بپردازیم ازدیاد روز افزون اختلافات خانوادگی می باشد که در این بین استرداد جهیزیه یکی از شایع ترین دعاوی خانوادگی می باشد.

همان طور که پیشتر نیز بیان شد زوجه جهیزیه را جهت استفاده مشترک تهیه می کند و به تبع زوج تنها حق استفاده از اموال را دارد چون مالک این اموال زوجه می باشد در صورتی که زوج در استفاده، تعدی و تفریطی انجام دهد مسئول خسارت وارده خواهد بود.

استرداد جهیزیه

شرایط طرح دعوی استرداد جهیزیه :

دعوای استرداد جهیزیه از طریق دادگاه خانواده یا شورای حل اختلاف قابل طرح می باشد. استرداد جهیزیه منوط به داشتن سیاهه می باشد و در صورت عدم وجود سیاهه، فاکتورهای خریداری شده به نام زوجه نیز قابل استفاده می باشد. ذکر چند نکته الزامی است و آن اینکه در هنگام تهیه لیست جهیزیه دقت نمایید اقلام با ذکر مشخصات درج شود و علاوه بر آنکه لیست به امضای زوج می رسد بهتر است به امضاء شاهد نیز برسد.

 این امر را نیز در نظر داشته باشید زن به موجب فاکتور های خریداری شده به نام خودش و لیست سیاهه مالک آن اموالی می باشد که تحت عنوان جهیزیه به منزل مشترک آورده است لذا در صورت حدوث اختلاف چنانچه زوجه قصد خروج اموالی را داشته باشد صرفا حق خارج کردن اموالی را دارد که در لیست سیاهه ایشان می باشد و لاغیر… و بهتر است این اقدام نیز در حضور شاهد صورت گیرد.

ممکن است این سوال مطرح شود که اگر زوج به طور مثال در اثنای دعوا اقدام به تخریب اموال مذکور نماید چه حکمی در مورد ایشان اجرا می شود آیا خیانت در امانت محسوب می شود یا چه مجازاتی دارد؟ پاسخ به این سوالات احتیاج به بررسی جوانب مختلف را دارد و از آنجایی که قانونگذار برای اینکه عملی را جرم بداند لازمه اش را تحقق عناصر مجرمانه ( مادی، معنوی، قانونی ) می داند لذا جرم دانستن اقدام زوج نیازمند بررسی موردی می باشد.

نظریه اداره حقوقی قوه قضاییه به شماره 54/4/10 :

«جهیزیه در ایام ازدواج معمولا در اختیار زوجه است و مورد استفاده خانوادگی می گیرد و به هیچ وجه نمی توان زوج را امانت دار جهیزیه تلقی کرد و اگر در بعضی نقاط مرسوم است حین عقد نکاح رسید جهیزیه را از زوج می گیرند این رسید حاکی از حمل جهیزیه به منزل شوهر و تعلق آن به زوجه است نه امین بودن شوهر نسبت به آن؛ بنابراین در صورتی که بعد از انحلال نکاح شوهر آن چه از جهیزیه مانده را تصرف کند و از استرداد آن به زوجه امتناع  کند و موضوع جنبه جزایی ندارد و از طریق حقوقی قابل مطالبه می باشد.»

لذا به استناد این نظریه اموال در ید زوج به امانت سپرده نشده و طرح دعوی خیانت در امانت فاقد محمل قانونی است.

دفتر وکالت سیده نسیم سلطانی حسینی آماده ارایه خدمات حقوقی و کیفری در دعاوی خانوادگی با بهره گیری از وکلای خبره دادگستری، به شما هموطنان گرامی می باشد.

مراحل طلاق توافقی از ثبت دادخواست تا ثبت طلاق